Aele Givens is een gerenommeerde komiek die de weg heeft geëffend voor talloze zwarte, vrouwelijke komieken. Geboren in juli 1960 in Chicago, Illinois, begon Givens’ leven heel nederig in een binnenstad aan de westkant van Chicago. Ze groeide op met het luisteren naar komieken op tv en radio, waar ze een droom ontwikkelde om hetzelfde soort succes te hebben in comedy. Oorspronkelijk wilde ze alleen op de radio komen omdat ze op dat moment onzeker was over haar uiterlijk. Op de radio zou haar gezicht voor het publiek verborgen blijven. Toch zou haar optreden en boodschap bekend worden gemaakt.
Comedy kwam relatief gemakkelijk voor Givens. Omdat haar leven nogal moeilijk was, ontwikkelde ze het vermogen om haar pijn om te zetten in humor als een coping-mechanisme. Ze gebruikte komedie niet alleen om met haar eigen pijn om te gaan, maar ook met de pijn van de samenleving door haar grappen te gebruiken om sociale problemen uit elkaar te halen en een uniek inzicht te geven in wat er in de wereld gebeurde.
De vrienden van Givens merkten haar komische bekwaamheid op en haalden haar over om in 1989 mee te doen aan een lokale komediewedstrijd. Ze won en introduceerde haar ranzige en slimme straatkomedie aan het voornamelijk Afro-Amerikaanse publiek. Deze set was een zegen die liet zien hoe iemand die de stedelijke, hiphopcultuur in hun entertainment weerspiegelde, kon gedijen.
De moeder van Givens, Nellie Bell, was haar inspiratie om de wereld en haar uitdagingen het hoofd te bieden. Met Bell als haar motivator, bleef ze toegewijd om niet alleen haar pijn, maar ook de pijn van haar publiek met humor te bedekken. De manier waarop veel mensen zichzelf in haar kunnen zien, omdat ze ook humor gebruiken om alledaagse pijnen en worstelingen het hoofd te bieden, maakt haar herkenbaar voor haar publiek.
De carrière van de komiek kwam in een stroomversnelling in de jaren 90 nadat ze haar baan als bediende bij de sociale zekerheid had opgegeven om haar carrière in de komedie fulltime te beginnen. Toen ze dit eenmaal deed, begon Givens regelmatig op te treden in comedyclubs en stand-uplocaties. Onvermijdelijk ontmoette ze andere jonge, zwarte komieken zoals Bernie Mac. Ze zou worden uitgenodigd om te verschijnen in HBO’s Zeker Comedy Jam, geproduceerd door Russell Simmons. Tijdens haar tijd op de show, werd ze een van de meest populaire komieken van de productie. Tijdens haar tijd in de show verdiende ze de titel ‘Queen of Comedy’.
Met haar komische materiaal ontleend aan haar persoonlijke leven, was Givens constant aan het schrijven. Ze heeft er altijd voor gezorgd dat al haar grappen een serieuze en constructieve ondertoon hebben. Een paar van de belangrijkste kwesties die ze vaak heeft behandeld, zijn seksuele discriminatie, gewelddadige relaties en de cultuur van beroemdheden. Uiteindelijk, naarmate haar carrière vorderde, begon Givens haar eigen poëzie in haar sets op te nemen.
Naarmate haar carrière vorderde, kreeg Givens veel gastrollen in populaire zwarte sitcoms zoals: Martin, Moeshaen De Steve Harvey-show. Na een tijdje gastrollen op tv te hebben gespeeld, kreeg ze haar eerste filmrol voor een film genaamd De spelersclub. Uiteindelijk kreeg Adele Givens de kans om haar droom te vervullen toen ze terug naar huis ging om de nieuwe Howard “Crazy” McGee en Adele Givens ochtendshow op WGC.
In januari 2001 was Adele Givens betrokken bij de Queens of Comedy Tour, samen met andere zwarte, vrouwelijke comedian-iconen zoals Mo’Nique, Sommore en Miss Laura Hayes. Tijdens de set van Givens sprak ze veel over enkele van de alledaagse problemen van die tijd. Haar belangrijkste focus lag op vrouwen en hoe ze handelen. Ze zou bespreken hoe vrouwen voortdurend veranderen en mannelijke bevestiging zoeken, maar er is waarschijnlijk een man die hen zal geven wat ze willen zonder dat ze zichzelf hoeven te veranderen. Ze zou zelfs kritiek hebben op het feit dat de muziek van meidengroepen zou gaan over nooit settelen, maar de eigenlijke groepsleden waren waarschijnlijk aan het settelen. Later in haar set zou ze uitleggen hoe onrealistisch Hollywood is en hoe, in tegenstelling tot het gewone publiek, er een cultuur is die beroemdheden in staat stelt gek te doen. Givens zou onder meer Whitney Houston en haar vermeende drugsverslavingen bespreken. Veel van haar werk binnen de tour is zelfs meer dan 20 jaar later nog steeds actueel. Deze tour gaf niet alleen een boost aan al hun carrières, maar ze kregen ook vriendschap en steun onder de vrouwen op tournee.
Givens wist altijd dat, naarmate haar carrière groeide, ze voorzichtig moest blijven met haar verantwoordelijkheid om respectvol te zijn voor zowel zichzelf als haar publiek. Dit leidde ertoe dat ze extra voorzichtig was in haar sets, zodat ze niemand beledigde. Haar aandacht is geworteld in haar zorgzame karakter. Hoewel haar sets ordinair en een beetje vulgair kunnen zijn, is ze erg knap. Terwijl ze naar haar sets kijken, kunnen ervaren kijkers misschien zien hoe ze haar grappen strategisch vertelt op zo’n manier dat haar onderstreepte boodschap wordt overgebracht terwijl ze er nog steeds goed om kan lachen.
Vanaf vandaag is Adele Givens nog steeds actief in haar carrière. Ze blijft touren en plaatst voortdurend positieve berichten op verschillende sociale mediaplatforms. Givens is trouw gebleven aan haar karakter. Het jonge meisje dat onder andere alleen liefde en gelach wilde verspreiden.
Aurelia Morales
